NATTIGHEID

Geplaatst op Geupdate op

Vakantie… We zitten er middenin.. Een enkeling is alweer terug en een ander moet er nog op uit. Maar de meeste van ons zijn op dit moment aan het genieten, in Nederland of ergens in de wereld. Het is ook te merken in je omgeving. In de supermarkt is de rij korter, er zijn zelfs filevrije dagen en je komt vaker aan een gesloten winkeldeur omdat de winkelier aan het genieten is van zijn of haar welverdiende vakantie.

 Alleen. Het weer zit even een beetje tegen. Beetje balen, ook wij ervaren het. Soms komt het met bakken naar beneden. Een aantal ultieme -negatieve- hoogtepunten waren toch wel de branden op Rhodos en de hagelstenen in Italië. De beelden waren bizar maar vooral beangstigend.

Weet je.. Al surfend door mijn geschreven prietpraatjes kom ik een bericht tegen uit 2014. Vakantie, staat erboven. Het zou vandaag geschreven kunnen zijn. Exact hetzelfde weerbeeld, een voorbeeld uit een prietpraat van augustus 2014:

En toch… Weer of geen weer, het is en blijft genieten, die paar weekjes vakantie… Genieten van de geneugten van het leven. De een blijft gezellig thuis en voor de ander kan de reis niet ver genoeg zijn. Of in een tentje, caravan of in een luxueus Hotel ergens aan de Turkse, Spaanse of Griekse kust.

Wij zijn van huis uit geen kampeerders. Nooit gedaan… en wat je niet kent, mis je ook niet. Ik hoor wel van heel veel vakantiegangers dat kamperen zo zijn eigen sfeertje heeft. Zeker voor een gezin met kinderen. Ik geloof dat direct. Kinderen maken meteen contact en voelen zich meteen op hun gemak, waar ze ook zijn. Kinderen kunnen hele gesprekken hebben met bijvoorbeeld Franse vriendjes zonder dat ze weten waar het precies over gaat… En toch…. Verstaan ze elkaar. Dat is kamperen, vooral genieten.

Ik kan me nog heel goed herinneren dat wij in de eerste jaren van ons huwelijk gewoon geen vakantie hadden. Ik heb het dan over de jaren zeventig. Dat ging gewoon niet. Je kon de winkel niet sluiten en vervanging was er niet. Soms een dagje weg, misschien twee, en dat was het dan. Het buitenland, ja ja… Aan men hoela. België misschien of een heel klein stukje Duitsland in. Let op, het is geen klagen… het gebeurde toen gewoon niet.

Maak je geen zorgen. Later hebben we de schade ruimschoots ingehaald. Mooie ‘zonvakantie’ reizen waar we heel erg van hebben genoten

In de jaren tachtig zal het zo’n beetje zijn geweest, toen gingen we naar het toenmalige ‘Sporthuis Centrum’. Het tegenwoordige Centre Parcs… Dat was overigens best een luxe, Sporthuis Centrum. De winkel ging voor een week op slot.. Wat een luxe.. Ook toen was vrijdag de wisseldag maar wij konden pas op zaterdagavond weg, nadat alles schoon en clean was gemaakt in de slagerij… Op die manier moesten wij al ruim een dag missen van het weekje vakantie… Maar, het was heel erg leuk.

Ook nog zoiets wat nog sterk in mijn herinnering staat. Toen ik nog een klein manneke was en we op zondag met mijn ouders met de auto een dagje weg waren geweest moest ik, wanneer we weer thuis waren, altijd even op men fietsje een rondje maken door het dorp. “Onze Jan moet nog efkus gon kijke of er niks is veranderd int turp”,  Dat verhaal heb ik vaak moeten aanhoren van ‘ons mam’.

Maar het meest herkenbare is toch wel dat op een lange heenreis keurig een overnachting wordt gepland. En op de terugweg? Niks overnachting…. Dan wordt er vaak in één ruk naar huis gereden. Herkenbaar, ik denk het wel, toch? En wat is er lekkerder bij thuiskomst dan een Nederlands bekske koffie.

En ‘last but not least’. Hoe dichter bij huis verlangt toch bijna iedereen verlangt  toch naar het frietje met mayonaise het kroketje en de frikandel speciaal, ja toch?

Een fijne vakantie gewenst

Plaats een reactie